سوره حمد (آیه 3)

(3) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

(خدايى كه ) بخشنده و مهربان است .

نكته ها: 

كلمه ((رحمن )) به معناى مبالغه و شدّت در رحمت و گستردگى آن است . از كاربرد دو صفت ((رحمن )) و ((رحيم )) در قرآن ، استفاده مى شود كه رحمانيّت درباره همه ى مخلوقات ورحيم بودن ، مربوط به انسان وموجودات مكلّف است .
خداوند رحمت را برخود واجب كرده است ، (كتب ربّكم على نفسه الرّحمة ) و رحمت او بر همه چيز سايه گسترده است ، (و رحمتى وسعت كلّ شيى ء) همچنين پيامبر و كتاب او مايه رحمتند، (رحمةً للعالمين ) آفرينش ‍ وپرورش او براساس رحمت است و اگر عقوبت نيز مى دهد از روى لطف است . بخشيدن گناهان و قبول توبه ى بندگان و عيب پوشى از آنان و دادن فرصت براى جبران اشتباهات ، همه مظاهر رحمت و مهربانى اوست.

پيام ها: 

1 تدبير وتربيت الهى ، همراه محبّت و رحمت است . (در كنار كلمه ((ربّ))، كلمه ((رحمن )) آمده است .) (ربّ العالمين الرحمن الرحيم )
2 همچنان كه تعليم نيازمند رحم و مهربانى است ، (الرّحمن علّم القرآن )تربيت و تزكيه نيز بايد بر اساس رحم و مهربانى باشد. (ربّ العالمين الرّحمن الرّحيم )
3 رحمانيّت خداوند، دليل بر ستايش اوست . (الحمدللّه ... الرّحمن الرّحيم )

پی نوشت:

تفسیر نور جلد1(حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ محسن قرائتی)

سوره حمد(آیه 2)

محتوای کلی سوره ی حمد

این سوره با بزرگداشت نام خدای رحمان و رحیم آغاز می شود و با ستایش و برشمردن صفات خدا ادامه می یابد.سپس می آموزد که تنها خدا سزاوار عبادت شدن و کمک خواستن است و با درخواست هدایت از خداوند به پایان می رسد.خداوند،علوم و معارف قرآن کریم شامل سه اصل خداشناسی،معادشناسی و نبوت شناسی را دراین سوره به طور خلاصه بیان کرده است.(1)

به ادامه مطلب بروید:

ادامه نوشته