سوره حمد (آیه 4)
تفسير آيه 4 (( مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ))
(خدايى كه ) مالك روز جزاست .
نكته ها:
- مالكيّت خداوند، حقيقى است و شامل احاطه و سلطنت است ، ولى مالكيّت هاى اعتبارى ، از سلطه ى مالك خارج مى شود و تحت سلطه ى واقعى او نيست . (مالك يوم الدين )
- با آنكه خداوند مالك حقيقى همه چيز در همه وقت است ، ولى مالكيّت او در روز قيامت و معاد جلوه ى ديگرى دارد؛
- در آن روز تمام واسطه ها واسباب قطع مى شوند. (تقطّعت بهم الاسباب )
- نسبت ها و خويشاوندى ها از بين مى رود. (فلا انساب بينهم )
- مال و ثروت و فرزندان ، ثمرى ندارند. (لا ينفع مال و لا بنون )
- بستگان و نزديكان نيز فايده اى نمى رسانند. (لن تنفعكم ارحامكم )
- نه زبان ، اجازه عذر تراشى دارد و نه فكر، فرصت تدبير. تنها راه چاره لطف خداوند است كه صاحب اختيار آن روز است .