در پرتو قرآن(شعر)

در پرتو قرآن

بيا در پرتو انوار قرآن 

بيا تا بنگري آثار قرآن

رسي بر آن نشاط جاوداني

لتجري تحتها الانهار قرآن

 

بيا تا مي‌تواني بهره بردار

زبحر حكمت ذخّار قرآن

 

بقرآن عرضه كن خود را و بشناس

بگوشت چون رسد گفتار قرآن

ز كردار بد خود اي برادر

چرا چندين كني آزار قرآن

خدا ناخواسته با اين رويّه

مگر هستي پي پيكار قرآن

بقول و فعل زشت خود نداني

كه هر دم كرده‌اي انكار قرآن

 

سزد هنگام غربت بهر ياري

شود جانهاي ما ايثار قرآن

بـقرآن (شاعرا) ايمان بياور

كه گمراهند بس كفّار قرآن

قرآن(شعر)

قرآن

هر سوره آن طنين عشق است و بهار

هر جا قسم زمين و ليل است و نهار

راهي است فراسوي بشر تا به خدا

قرآن كه آرامش روح است و قرار

هر قطره كز آسمان چكيد باران شده است

هر رود به نام او خروشان شده است

هر آيه سبز و روشنش را خواندم

روحم چه عجيب عجين قرآن شده بود

اي نور و كتاب آسماني، قرآن

اي روح و فروغ زندگاني، قرآن

خواندم ز تو اين بهار را از توحيد

اي هر چه كران ز بيكراني، قرآن

مهديه بصيري   آثار ارسالی به جشنواره هفدهم

گل قرآن(شعر)

 

گل قرآن

شـــب از چشمـــان سبـــز بـــــاغ پـر زد

سحـــر عطــــر اذان پـــاشيد هــــر سـو

بـــه روي جـــانمــــازي از گــــل ســــرخ

نمـــــاز صبـــــح مــــي‌خــــوانــد پـرستو

 

نشستــه قطــــــره‌هــــاي روشــــن آب

بــــــه روي گـــــونـــه‌هـايش مثل شبنم

دو چشمش آسمــاني خيس و ابريست

كـــه مي‌بــــارد از آن بـــــاران نــــم‌نـــم

 

گــــــل قـــــــرآن ميـــــان دستهـــــايش

گلـــــي بـــــا برگهــــاي سبـــــز و زيبــا

پـــــرستو زيـــــر لــب مــي‌خـوانـــد آرام

دوبـــــــاره ســوره‌هــــاي كوچكــــش را

 

مهري ماهوتی

دعا در قرآن(شعر)

دعا در قرآن

بـــايد بـــه ارتفــاع دلت اقتــــدا كنــــم

تــا اضطــراب بـــــــي‌كسي‌ام را دوا كنم

من وسعتي شبيه كويري شكستــه‌ام

بــايد بـــراي ايـــــــن شب ابري دعا كنم

امن يجيب يك دل خسته بسوي توست

بــــايد دوبــــاره نام شمـــا را صـــدا كنم

بايد دوباره دل بدهم ، دل بدست عشق

            در ايـــن كويـــــــــر تشنه باران نشا كنم

مــرگي نشسته بين تــو و اضطــرار مـن

بــــايد پــــرنده‌تـــــر قفسـم را رهـــا كنم

زهرا ولي بيگي

نامهاي قرآن(شعر)

 

نامهاي قرآن

 

نفـــــــحســه اي از حســن كتــــاب خــــــدا   

 مـــي‌شـــــــود از مَنْقَبَـــــتَش بــــــَـــر مـــــــــَلا

 

اســــــم و لقـــب گــــــــرچــــه ورابيشُمـــار   

 (پنجـــــــــاه) تــــــــا را تـــــــــــو بخاطـــــر سپار

 

(موعظــــه) و (حكمــــــت) و (حــــقّ) بَهـرِما  

(وحي) و (هدي)،‌ (رحمت ) و (بشري) و (شفا)

 

(هـــــادي) و (نــــــور) و (عـــربي) و (بشيـر)  

 (ذكـــــــر) و (منــــــادي) و (مبــــارك)، (نذيــــر)

 

(اَمـــــر) و (مُهَيمـــن)،‌(قصَــــــي) از عليــــم   

 (عــــروة وُثقــــي)، (متشــابـــــــه)، (حكيـــــم)

 

يـــا چـــو(كــــلام) است و (مثـاني) و (حَبل)   

 (صدق) و (مبين)، (فصل)‌و (بلاغ) است‌و (عدل)

 

(قيـــــم) و (مرفـــوعـه)،‌(عَجَــب) هم (كريم)   

 (علـــــــم) و (بصائـــــر)،‌(علـــــي) و (مستقيم)

 

(روح) و (صُحــُف)،‌(تـــذكره)،‌(قــول) و(مجيد)  

  هســــت (بيــــــان)، لطـــــف خـــــــداي حميـد

 

آنكـــه (صـــــراط)و (نبـــــأ) اســت و (كتـاب)   

 بهـــــــــــر دل تشنــــــــه مــــــــا همچــــــو آب

 

نـــــامة (تنـــزيـــل) تــــــو (فـرقــــان) بخـوان  

  هــــــم عمــــلاً! يكســــره (قــــــــرآن) بخـوان!!

حسین میرزایی
نكته : چنانكه ملاحظه مي‌فرمائيد حروف ابتداي ابيات، مبين نام شعر ( نامهاي قرآن ) هستند.

شعرقرآن ( كلام جاودان)

قرآن ( كلام جاودان)

تو را من دوست مي‌دارم

تويي كه واژه‌هايت

صورتي از عشق خونين داشت

تويي كه واژه‌هايت بوي

عطر نازنين و گرم دمهاي محمد بود

تو را من دوست دارم

تويي كه معني شبهاي يك عشقي

تويي كه اوج احساسي

تويي كه رنگ باراني

تويي كه شاهراه جادة عشقي

تو را من دوست دارم

و هر لحظه به ياد تو

به ياد عشق سوزان

تو اي سالار اعظم

اي محمد

هر ورق خوانم

كلام دلنشين راستي

قول هوالله احد را

تو يك بحري كه موج بي خطر دارد

خدا را عشق را

بي پرده

در خود مي‌فشاراند

اقدس موسوي

شكایت قرآن به خداوند(شعر)

شكایت قرآن به خداوند

در قيامت از شما قرآن شكايت مي‌كند
حق مجازات شما را در قيامت مي‌كند 

آخر اين قرآن همه وحي خداي اكبر است
آخر اين آيات روشن معجز پيغمبر است

اين كلام الله امانت از رسول اطهر است
هيچ كافر با امانت اين خيانت مي‌كند

در قيامت از شما قرآن شكايت مي‌كند
حق مجازات شما را در قيامت مي‌كند

 
روز محشر در ميان انبياء و اوليا
ميكند قرآن شكايت در بساط كبريا

 
من چه كردم با شما اين قسم خوارم كرده‌ايد
پيش هر لامذهبي بي‌اعتبارم كرده‌ايد

در ميان كوچه پر گرد و غبارم كرده‌ايد
هيچكس با دين و آئين اين شناعت مي‌كند

 
در قيامت از شما قرآن شكايت مي‌كند
حق مجازات شما را در قيامت مي‌كند

اي جماعت جامع احكام رباني منم
در جهان بالاترين برهان رباني منم

دفتر توحيد و دستور مسلماني منم
خلق را جز من بسوي حق كه دعوت مي‌كند


اشرف الدين حسيني

عناوین 114 سوره قرآن كریم(شعر)

 

عناوین 114 سوره قرآن كریم

بــــا ســــوره فــــاتحه بپــادار نــــمـاز
بعــــد از بقــره به آل عمــران پــرداز

از مــائده و تــوبه و انــعــــام و نــسـاء
ز اعراف و ز انفــال بجو حكمت و راز

بــا يــونس و هــود و يوسف و ابراهيم
رعد آمد و حجر و نحلو كهف و تحريم

طــه، شعــرا، نـمــل و نــــور و فــرقان
شد، غافــر و عنكبوت و روم و لقمان

باص و قصص و سجده و احزاب و سبا
ياسيــن و دخان و فصلـت و الرحمـن

بــا زخــرف و احقــاف و زمر و الصافات
شــوري وق و ذار يــــات و حجــــرات

بــر واقعــه و مــجادله، حشــر و حـديد
بر چجاثيه و الفتح و محمــد صـــلوات

نــجم و قــمر و مــنافقون و صف و طور
از ممتحنه به مــــرسلات آمـــــده نور

بــــا جــمعه تغابــن و طلاق آيــد و نـوح
الحــــاقه با ملك و قـلم كرده ظـــهور

انســـان و قيــامــه انفــطار و تــكــويــر
زلــزال و معــارج و نبــا گشتــه نذيــر

جــن اســت و مــزمل و مــدثر و الفــجر
القــدر و بــروج نــازعات است بشـــر

ليــل و بــلد اســت و انشــقاق و اعمي
فيل و علق است و انشـــراح و اعلي

بابيــنه و غــاشيه و الطـارق و شمــس
التين و تكاثراست و ماعـــون و ضحي

با كوثر و اخلاص و فلق حمــد و سپاس
بــر قــارعه و مطفـــفيــن دار حـواس

با عصــر و قــريش و عــاديات و هــمـزه
نصر آمد و كافرون و تبســـت و الناس

هــر روز و شــب از پيــام قــرآن مــجيـد
بر امت مصطفي است ايمـــان و اميد

امــيد كه اســلام قــوي بــاشـد و شــاد
پايان شبه سيه رســد صبـــح سپــيد