تدبير در قرآن و عمل به آن در كلام على (عليه السلام)

در نهج البلاغه مطالب بسيارى پيرامون شناخت قرآن و اجراى دستورهاى آن آمده و به آن تاكيد شده است. به عنوان نمونه در فرازى از خطبه 110 مى‏فرمايد:

و تعلموا القرآن؛ فانه احسن الحديث، و تفقهوا فيه فانه ربيع القلوب، واستشفوا بنوره؛ فانه شفاء الصدور.

قرآن را ياد بگيريد كه بهترين گفته‏ها است، و در آن بينديشيد كه بهار دل هاست، و از نورش شفا جوييد كه شفاى قلب‏هاست.

و حضرت در خطبه 193 چنين مى ‏فرمايد:

تالين لاجزاء القرآن يرتلونها ترتيلا، يحزنون به انفسهم و يستشيرون به دواء دائهم، فاذا مروا بايه تشويق ركنوا اليها طمعا، و تطلعت نفوسهم اليها شوقا، و ظنوا انها نصب اعينهم، و اذا مروا بايه فيها تخويف اصغوا اليها مسامع قلوبهم، و ظنوا ان زفير جهنم و شهيقها فى اصول آذانهم؛

پرهيزكاران كسانى هستند كه قرآن را شمرده و با تدبر قرائت مى‏كنند، با آن جان خود را محزون مى‏سازند و داروى درد خود را از آن مى‏گيرند. هرگاه به آيه‏اى برسند كه در آن تشويق باشد، با علاقه فراوان به آن روى مى‏آورند و روح و جانشان با شوق بسيار در آن خيره شود و آن را همواره نصب العين خود مى‏سازند و هرگاه به آيه‏اى برخورد كنند كه در آن بيم باشد، گوش‏هاى دل خويش را براى شنيدن آن باز مى‏كنند و صداى ناله و به هم خوردن زبانه‏هاى آتش دوزخ با آن وضع ترس آورش در درون گوششان طنين انداز است.

اين عبارت با بيان بسيار روشن، ما را به دو امر (شناخت قرآن و عمل به دستورهاى آن) دعوت مى‏كند و بيان مى‏دارد كه آيات قرآن بايد همواره در قلوب مومنان اثر بگذارد و باعث تحول فكرى و عملى و رشد و ارتقاى آنان گردد. در غير اين صورت، قرائت آن براى ما بى اثر و خاصيت خواهد بود، بلكه گاهى موجب خسران ماست، چنان كه در قرآن مى‏فرمايد:

و لا يزيد الظالمين الا خسارا

و ستمگران را جز خسران و زبان نمى‏افزايد.

به قول شاعر:

باران كه در لطافت طبعش خلاف نيست

در باغ لاله رويد و در شوره زار خس

منبع: كتاب ويژگى ‏هاى بندگان خدا در قرآن نويسنده محمد محمدى اشتهاردى

ازماست که برماست...

وقتی که اعمال زشت و ناپسندمان پیامدهای دردناکی را به بار می آورد و ما را خشمگین و آشفته می سازد و اغلب دیگران را سرزنش می کنیم،دیگران را مقصر می دانیم دربرابر احساس شکست یا احساس فریب خوردن،زبان به ملامت دیگران می گشاییم.درحالی که قرآن مجید می فرماید:

  "وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ"(شوری:30)

اگر شما را مصيبتی  رسد ، به  خاطر کارهايی  است  که  می  کنيد  و خدا  بسياری  از گناهان  را عفو می  کند.

" الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ  "(رعد:28)

آنان  که  ايمان  آورده  اند و دلهايشان  به  ياد خدا آرامش  می  يابد  آگاه   باشيد که  دلها به  ياد خدا آرامش  می  يابد

سلامتی و آرامش روح و روان مسلما سلامتی جسم و جان را همراه دارد و وقتی سلامتی جسم و روح دست به دست هم بدهندسعادت دنیا و آخرت را به همراه خواهد آورد.با این وصف آیا درست است که از چنین پروردگاری روی برتابی و به دیگری توجه کنی،چه بسیار دربرابرش گستاخی و نافرمانی می کنی حال آنکه نیک می دانی که چه ناتوان و ضعیفی!همواره درپناه مغفرتش مسکن می گزینی و در پهنه ی پهناور لطف و احسانش ره می پویی.حال آنکه نه او فضلش را از توبازداشته و نه پرده گناهت را دریده است.

چهارصفت دوست خدا

چهارصفت دوست خدا

ای کسانی که ایمان آورده اید،هرکس از شما از آیین خود بازگردد،خداوند جمعیتی را می آورد که آنها را دوست دارد و آنان نیز اورادوست دارند.

 

1-دربرابر مومنان متواضع

2-دربرابرکافران سرسخت

3-درراه خدا جهادگر

4-و ازسرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارد

و این فضل خداست که به هرکس بخواهد می دهد.(مائده:54)

آیات محبت در قرآن

آیات محبت در قرآن

84 مرتبه لفظ حب و اشتقاقات آن در قرآن آمده است.

آنان که خدا دوستشان دارد:

1-محسنین : خداوند نیکوکاران را دوست می دارد(بقره:195)

2-توابین : خداوند توبه کنندگان را دوست دارد(بقره:222)

3-متطهرین : خداوند پاکان را دوست دارد(بقره:222)

4-متقین: خداوند پرهیزگاران را دوست دارد(آل عمران:76)

5-صابرین: خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد(آل عمران:146)

6-متوکلین: خداوند متوکلان را دوست دارد(آل عمران:159)

7-مقسطین: خداوند عادلان را دوست دارد(مائده:42)

8-مطهرین: خداوند پاکیزگان را دوست دارد(توبه:108)

9-جنگجویان:خداوند کسانی را دوست می دارد که در راه او پیکار(جنگ)می کنند.(صف:4)

چرا در شروع هر كارى ( بسم اللّه )

سؤ ال : چرا در شروع هر كارى ) بسم اللّه (سفارش شده است ؟

پاسخ : (بسم اللّه ( آرم ونشانه ى مسلمانى است وبايد همه كارهاى او رنگ الهى داشته باشد. همانگونه كه محصولات و كالاهاى ساخت يك كارخانه ، آرم و علامت آن كارخانه را دارد؛ خواه به صورت جزيى باشد يا كلّى . مثلا يك كارخانه چينى سازى ، علامت خود را روى تمام ظروف مى زند، خواه ظرف هاى بزرگ باشد يا ظرف هاى كوچك . يا اينكه پرچم هر كشورى هم بر فراز ادارات و مدارس و پادگان هاى آن كشور است و هم بر فراز كشتى هاى آن كشور در درياها، و هم بر روى ميز ادارى كارمندان.(1)

پی نوشت:

(1)کتاب تفسیرنورجلد1تالیف حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ محسن قرائتی

تدبير در قرآن و عمل به آن در كلام على (عليه السلام)

در نهج البلاغه مطالب بسيارى پيرامون شناخت قرآن و اجراى دستورهاى آن آمده و به آن تاكيد شده است. به عنوان نمونه در فرازى از خطبه 110 مى‏فرمايد:

و تعلموا القرآن؛ فانه احسن الحديث، و تفقهوا فيه فانه ربيع القلوب، واستشفوا بنوره؛ فانه شفاء الصدور.

قرآن را ياد بگيريد كه بهترين گفته‏ ها است، و در آن بينديشيد كه بهار دل هاست، و از نورش شفا جوييد كه شفاى قلب‏هاست.

به ادامه مطلب بروید:

ادامه نوشته